Փոխադրություն

Լյուսի տատիս իմացած հեքիաթներին վերջ չկար: Ահա դրանցից մեկը, որը ապացուցում է, որ հուսահատությունը անհեթեթություն է: Այս պատմությունը հյուսնի մասին է, օվ ապրել է հարյուրավոր տարիներ առաջ: Օրերից մի օր տուն վերադարնալիս ընկերներից մեկը կանչում է նրան և հարցնում թե ինչու է նա տխուր բան է պատահել ։ Հյուսնը ասում է, ՝եթե իմ տեղում լինեիր դու էլ տխուր կլինեիր։ Ընկերը ասում է բա թե ինչ է եղել հյուսնը ասում, որ մինչև առավոտ, , թագավորի հրամանով պետք է տասնմեկ հազար տասնմեկ հարյուր տասնմեկ գրվանքա փայտի լավագույն սղոցվանքը տանի պալատ, թե չէ գլխից կզրկեն: ընկերը ասում է հուսդ մի կորցրու: Արի գնանք, ուտել- խմելու ու վաղվա մասին մոռանանք: Հույսդ երբեք մի կորցրու: Նրանք գնում են հյուսնի տուն և տեսնում, որ նրա կինն ու երեխաները նույնպես լուրն առել են և  լացում են: Ընկերը նրանց էլ է ասում, որ չտխրեն և բոլորը միասին սկսում են ուտել, խմել։ Հյուսնի կինը ասում է թե  Խեղճ ամուսնուս, առավոտյան զրկվելու ես գլխից, իսկ մենք քեֆ ենք անում։ Առավոտյան թագավորի ծառաները գալիս էն և հյուսնին ասում էն,որ թագավորը մեռել է դագաղ պատռաստիր նրա համար։