К основному контенту

Թաջ Մահալ

Թաջ մահալ` Աշխարի արեղծվածային հրաշալիքներից մեկը ծնված մեծ սիրուց: Թաջ Մահալը Հնդկաստանի ամենահայտնի խորհրդանիշն է: Գտնվում է Ակրա քաղաքում Յամոնա գետի ափին: Թաջ մահալը կառուցվել է 17 դարում մոնղոլական սուլտան Շահ Ջահանի կողմից: Թաջ մահալի կառուցումը սկսվել է 1632 թվականին այն իր գեղեցկությամբ գրավում է յուրաքանչուրին: Շինարարությունը սկսվել է Հնդկաստանի մեծ մոնղոլական արքայատոհմի ջամանակահատվածում: Այն կառուցվել է Շահ Ջահանի կողմից նվիրված իր  կնոչը   և նրանց դժբաղտ սիրուն: Թաջ Մահալը հնդիկներ կողմից համարվում է Բուդայի երկրային տուն: Հնդիկների համար այն սրբություն է: Հնդկաստանի անգլիական գաղութները սկսում են ապստամբություն ուզում են գրավել Ակրա քաղաքը և իշխանությունը վերցնել իրենց ձեռքը սական Շահ Ջահանը երկու տարի տևած պատերազմում հաղթում է բայց սուլթանի համար հաղթանակը դառնում է ողբերգություն:
Ծննդաբերությունից հետո մահանումէ Շահ Ջահանի 23 ամյա կինը և նրա պատվինել Շահ Ջահանը կառուցում է Թաջ Մահալը: Թաջ Մահալի մասին շատ գրքեր կան հիմնական մասը սիրո մասին բայց ոչմի գրքի մեջ չի հիշատակվում Թաջ Մահալի  ճառտարապետի մասին: Սակայն կան պաստաթղտեր որոնք առաջացնում են վարկածներ: Առաջին վարկածը թողել է մի Պորտուգալացի մի արվեստագետ ըստ, որի Թաջ Մահալը կառուցել է մի վենացիական ճառտարագետ Ժեռանիմո Վեռանե: Սակայն նա չունի ոչմի պաստատուղտ, որը կվկայի նրա վարկածը կապացուցվեր: Նա այցելել է Թաջ Մահալ 1640-ական թվականներին: Սակայն վերջերս իհսյտ եկան պաստեր, որոնք վկայում են, որ Ժեռամինո Վեռանեն մահացել է ավելի շուտ քան կառուցվել է Թաջ Մահալը: Ոչ Եվրոպական ոչ Ասիական պատմության մեջ չկա տեղեկություն այն մասին, որ Թաջմահալը կառուցել է Ժեռեմինո Վեռանեն: Երկրորդ վարկածը ըստ, որի ճառտարապետը եղել է Լախորին ավելի հավանական է: Ակրա քաղաքը ընկած է երկրաշարժային գոտու մեջ իսկ Թաջ Մահալի հիմքը կառուցվել է այնպես, որ միյայն ութը բալ երկրաշարժը կարող էվնաս պատճառել տաճարին: Լախորի ճարտարապետը ապրում է այն տարացքում որտեղ ավելի հաճախ են լինում երկրաշարժներ դրա համարել նա պորձում կառուցել տաճարը այնպես, որ չտուժի երկրաշարժից և հենց այտ պատճառովել ավելի հավանական է, որ տաճարը կառուցել է Լախորին: Շահ Ջահանը մտադիր էր կառուցել երկրոր այտպիսի կառույցը իր համառ գետի մյուս ապին իսկ տաճարները իրար կմիանային կամուրջով: Սակայն Շահ Ջահանի որդին Ջահնկիրը, որը արդեն հօքնել էր հոր հսկայական ծախսերից գահնկեց է անւմ Շահ Ջահանին: Շահի մահվանից հետո նրան տաղում են առաջին Թաջ Մահալում իր սիրելի կնոջ Մունտազ Մահալի կողքին: Թաջ Մահալը, որի վրա աշխատել է 22000 մարդ կառուցում ավարտել է 1648 թվականին իսկ դրա պարտեզները որոնք մշակվել են անգլիացիների կողմից մշակումը ավարտել են 1653 թվականին:Շահը կատարելագոծեվ մոնղոլական ոճը սովորական ավազաքարի պոխարեն օգտագործելով թանկարժեք քարեր և սպտակ մարմար: Կատարելագործման հիմնական եֆեկտը այն է, որ Թաջ Մահալը օրվա տարբեր ժամերին տարբեր երանգներ է ստանում: Առավոտյան այն սպիտակ կեսօրին դեղին իսկ երեկոյան ամբողջովին սև է: Թաջ Մահալի կառուցման համար այնքան սհատ տանկարժեք քարեր ու սպիտակ մարմար է ոգտագործվել, որ արդեն սպարվում էր գանձարանի պարունակությունը: Թաջ Մահալի քարերը միհնականում բերվում էին պղերի օգնութամբ: Քարերը բերվում էին Տիբետից և Շրիլանկայից: Այս կառույցը, որը առաջացավ ողպերգական սիրուց այժմ համարվում է հին մշակութային ժառանություն:  

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

Ֆնջան պարի Պատմությունը

 Ֆնջան պարը մեծ տարածում է գտել  Ջավախքում ։ «Չորս ոտք», քանի որ կլոր պարերի հիմնական մասի համար ասում են «մի ոտ պար ենք խաղում», եթե ոտքը մեկ անգամ ենք հարվածում, «երկու ոտ ենք խաղում», եթե երկու անգամ ենք հարվածում և այդպես շարունակ։ Երբ շեշտվում է քայլերի զույգ լինելու պայմանը՝ «երկուս գնալ, երկուս դառնալ», ապա պարերը կոչվում են նաև ջուխտ (զույգ) ոտք։ Չորս ոտք պարերը բաժանվում են երկու խմբի՝ թաթի զույգ զարկերով և ոտքը խաղացնելով։ Հենց չորս ոտք պարաձևին էլ պատկանում է «Ֆնջան» պարը՝ գրանցված Ժենյա Խաչատրյանի կողմից։ Պարի անվանումը  թուրքերենից  թարգմանաբար նշանակում ՝ փոքր հախճապակյա բաժակ։ Հոլովակում պարում են  <<Կարին>> ազգագրական պարի և երգգի խումբը:

Վարդան Այգեկցի

Ծնվել է 12 -րդ դարի վերջ և  13 -րդ դարի սկիզբ Հայոց Միջագետքի  Տլուք գավառի Մարաթա գյուղ Մահացել է 1250  թվական Մասնագիտություն Առակագիր Լեզու հայերեն Ազգություն հայ Կրթություն Կիլիկյան Հայաստանի Արքակաղին վանք Գրական ոճեր առակ Ուշագրավ աշխատանքներ «Եզն և Ձի», «Առյուծ և մարդ», «Իմաստուն Զինվոր»

Գարուն

Գարուն բառն անգամ գեղեցիկ է, գեղեցիկ է ու բարի: Տարվա այն եղանակներից է, որ բարի է, հոգեհարազատ: Ձմռան ցուրտ օրերից հետո գալիս է այդքան սպասված եղանակը: Գարնան առաջին ամիսը մարտն է,` մարտի 1-ը: Բոլորը այդ օրը շնորհավորում են միմիյանց: Գարունը կարծես հիշեցնում է իր գալու մասին: Չնայած հիմա գարուն է, բայց դրսում պահպանվում է ձմեռային ցրտաշունչ եկանակը: Հույսով ենք, որ երկար չի մնա այսպես ցուրտ: Ես շատ եմ սիրում գարունը հատկապես մայիս ամիս: Մայիսյան տաք օրերը հաճելի զգացողություներ են պարգեվում բոլորիս: