К основному контенту

Օքսիդներ

Օքսիդներ

Օքսիդներ են կոչվում այն  բարդ նյութերը, որոնք քազմված են երկու տարի ատոմներից: Օքսիդները բաժանվում են չորս խմբի` հիմային, թթվային, երկդիմի, անտարբեր: Հիմային են կոչվում այն օքսիդները, որոնց համապատասխանում են հիմքերը և, որոնք պոխազդում են թթուների հետ առաջացնելով` աղ և ջուր: Հիմնային օքսիդները մետաղների օքսիդներն են: Թթվային են կոչվում այն օքսիդները որոնց համապատասխանում են թթուները և, որոնք պոխազդում են հիմքերի  հետառաջացնելով աղ և ջուր: Դրանք ոչ մետաղների օքսիդներն են: Անֆոտեմ են կոչվում այն օքսիդները, որոնց համապատասխանում են և հիմքերին և թթուներին և, որորնք պոխազդում են և հիմքերի և թթուների հետ առաջացնելով աղ և ջուր: Անտարբեր ոքսիդները չունեն համապատասխանող ոչ թթու ոչ հիմք և, որորնք չեն պոխազդում ոչ թթուներին ոչ հիմքերին:


Վեռոքս (Օսքսիդա վերականգման ռակցիաներ)
 Վեռոքս են կոչվում այն ռեակցիաները, որի ժամանակ կատավում է էլեկտրոնների տեղաշարժ պոքր էլեկտրաբացասականություն ունեցող տարից դեպի մեծ էլեկտրաբացասականություն ունեցող: Այսինքն պոխվում են տարերի օքսիդացման աստիճանները: Այն տարը, որը կորցնում է էլեկտրոն կոչվում է վերականգնիչ: Այն տարը, որը ընդունում է էլեկրոն կոչվում է ոքսիդիչ: Թթվածնի հետ բոլոր ռեակցիաները կոչվում են ոքսիդացցման ռեակցիա: Այն օքսիդացման ռեակցիաները, որոնց ժամանակ անջատվում են լույս և ջերմություն կոչվում են արյման ռեակցիաներ:


Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

Ֆնջան պարի Պատմությունը

 Ֆնջան պարը մեծ տարածում է գտել  Ջավախքում ։ «Չորս ոտք», քանի որ կլոր պարերի հիմնական մասի համար ասում են «մի ոտ պար ենք խաղում», եթե ոտքը մեկ անգամ ենք հարվածում, «երկու ոտ ենք խաղում», եթե երկու անգամ ենք հարվածում և այդպես շարունակ։ Երբ շեշտվում է քայլերի զույգ լինելու պայմանը՝ «երկուս գնալ, երկուս դառնալ», ապա պարերը կոչվում են նաև ջուխտ (զույգ) ոտք։ Չորս ոտք պարերը բաժանվում են երկու խմբի՝ թաթի զույգ զարկերով և ոտքը խաղացնելով։ Հենց չորս ոտք պարաձևին էլ պատկանում է «Ֆնջան» պարը՝ գրանցված Ժենյա Խաչատրյանի կողմից։ Պարի անվանումը  թուրքերենից  թարգմանաբար նշանակում ՝ փոքր հախճապակյա բաժակ։ Հոլովակում պարում են  <<Կարին>> ազգագրական պարի և երգգի խումբը:

Վարդան Այգեկցի

Ծնվել է 12 -րդ դարի վերջ և  13 -րդ դարի սկիզբ Հայոց Միջագետքի  Տլուք գավառի Մարաթա գյուղ Մահացել է 1250  թվական Մասնագիտություն Առակագիր Լեզու հայերեն Ազգություն հայ Կրթություն Կիլիկյան Հայաստանի Արքակաղին վանք Գրական ոճեր առակ Ուշագրավ աշխատանքներ «Եզն և Ձի», «Առյուծ և մարդ», «Իմաստուն Զինվոր»

Թաջ Մահալ

Թաջ մահալ` Աշխարի արեղծվածային հրաշալիքներից մեկը ծնված մեծ սիրուց: Թաջ Մահալը Հնդկաստանի ամենահայտնի խորհրդանիշն է: Գտնվում է Ակրա քաղաքում Յամոնա գետի ափին: Թաջ մահալը կառուցվել է 17 դարում մոնղոլական սուլտան Շահ Ջահանի կողմից: Թաջ մահալի կառուցումը սկսվել է 1632 թվականին այն իր գեղեցկությամբ գրավում է յուրաքանչուրին: Շինարարությունը սկսվել է Հնդկաստանի մեծ մոնղոլական արքայատոհմի ջամանակահատվածում: Այն կառուցվել է Շահ Ջահանի կողմից նվիրված իր  կնոչը   և նրանց դժբաղտ սիրուն: Թաջ Մահալը հնդիկներ կողմից համարվում է Բուդայի երկրային տուն: Հնդիկների համար այն սրբություն է: Հնդկաստանի անգլիական գաղութները սկսում են ապստամբություն ուզում են գրավել Ակրա քաղաքը և իշխանությունը վերցնել իրենց ձեռքը սական Շահ Ջահանը երկու տարի տևած պատերազմում հաղթում է բայց սուլթանի համար հաղթանակը դառնում է ողբերգություն: