| Ծնվել է | 12-րդ դարի վերջ և 13-րդ դարի սկիզբ Հայոց Միջագետքի Տլուք գավառի Մարաթա գյուղ |
| Մահացել է | 1250 թվական |
| Մասնագիտություն | Առակագիր |
| Լեզու | հայերեն |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Կիլիկյան ՀայաստանիԱրքակաղին վանք |
| Գրական ոճեր | առակ |
| Ուշագրավաշխատանքներ | «Եզն և Ձի», «Առյուծ և մարդ», «Իմաստուն Զինվոր» |
Ֆնջան պարը մեծ տարածում է գտել Ջավախքում ։ «Չորս ոտք», քանի որ կլոր պարերի հիմնական մասի համար ասում են «մի ոտ պար ենք խաղում», եթե ոտքը մեկ անգամ ենք հարվածում, «երկու ոտ ենք խաղում», եթե երկու անգամ ենք հարվածում և այդպես շարունակ։ Երբ շեշտվում է քայլերի զույգ լինելու պայմանը՝ «երկուս գնալ, երկուս դառնալ», ապա պարերը կոչվում են նաև ջուխտ (զույգ) ոտք։ Չորս ոտք պարերը բաժանվում են երկու խմբի՝ թաթի զույգ զարկերով և ոտքը խաղացնելով։ Հենց չորս ոտք պարաձևին էլ պատկանում է «Ֆնջան» պարը՝ գրանցված Ժենյա Խաչատրյանի կողմից։ Պարի անվանումը թուրքերենից թարգմանաբար նշանակում ՝ փոքր հախճապակյա բաժակ։ Հոլովակում պարում են <<Կարին>> ազգագրական պարի և երգգի խումբը:
Комментарии
Отправить комментарий